Pendrive’y w przeciwieństwie do płyt są poręczniejsze, nie rysują się oraz nie potrzebują wychodzącego z użycia, dedykowanego czytnika. Istniejące kolekcje można łatwo przenieść i przechować na dyskach twardych, podobnie jak programy instalacyjne dostarczone na płytach CD bądź DVD.
By skopiować zawartość płyty instalacyjnej Windows 7 na pendrive potrzebne będą:
- Obraz płyty instalacyjnej. Wykonać go można posiłkując się wpisem: jak zrobić obraz płyty DVD lub CD pod Windowsem lub Linuksem.
- Pendrive o pojemności przynajmniej czterech gigabajtów. Gdy budżet na to pozwala, lepiej wybrać model oferujące większe prędkości odczytu i zapisu.
- Program do tworzenia bootowalnych pendrive’ów taki jak Rufus. Choć wpis zakłada używanie właśnie jego, nic nie stoi na przeszkodzie by wypróbować inny.
Po ściągnięciu. przy pierwszym uruchomieniu, Rufus zapyta czy może sprawdzać dostępność aktualizacji, a niezależnie od wybranej opcji powinno pojawić się główne okno programu. O ile pendrive nie został jeszcze podłączony do komputera – najwyższa pora to uczynić.
Choć sam Rufus oferuje bardzo dużo opcji, wystarczy jedynie wybrać właściwy napęd w menu rozwijanym urządzenie. Następnie kliknąć przycisk z płytą CD obok etykiety utwórz bootowalny dysk używając i wybrać uprzednio przygotowanego pliku ISO z obrazem płyty instalacyjnej. Następnie wystarczy kliknąć guzik start na samym dole okna programu.
Pojawi się ostrzeżenie o wykasowaniu danych z urządzenia, dlatego dobrze ostatni raz sprawdzić czy wybrano dobry pendrive. Gdy wszystko jest w należytym porządku pozostaje kliknąć ok.
Teraz wystarczy poczekać aż zostanie ukończony proces kopiowania. Gotowe.
Skomentuj